Emocje towarzyszą nam każdego dnia, lubimy kiedy są przyjemne i sprawiają nam radość a tych przykrych i smutnych chcielibyśmy unikać. Jednak wszystkie emocje są nam bardzo potrzebne – ważne jest jednak to, żebyśmy odpowiednio nimi zarządzali i potrafili sobie z nimi poradzić. Bardzo często sprawia to trudność nawet dorosłym, dlatego powinniśmy poznawać je już od najmłodszych lat. Grupa Misie w roku szkolnym 2024/2025 dołączyła do projektu „Feluś, Gucio i Pani Monia w świecie emocji ” aby wspólnie z nimi przeżyć tę wspaniałą przygodę 🙂
Emocje, które poznajemy razem z naszymi bohaterami w pierwszym module:
Tęsknota
Na początku zajęć przedszkolaki przywitały się z Felusiem i pomogły mu odszukać przyjaciela Gucia, który gdzieś się schował. Jak dobrze, że zostawił swoje ślady dzięki czemu przedszkolaki mogły szybko go odnaleźć. Następnie razem z Guciem i Felusiem bawiąc się w prawdę i fałsz próbowaliśmy odpowiedzieć na pytanie: Co to jest tęsknota? Zaraz potem usiedliśmy przy stoliczkach, żeby namalować najbliższe nam osoby, za którymi tęsknimy. W naszych lurkach pojawiały się portrety mamusi i tatusia 🙂 Przy muzyce szukaliśmy różnych sposobów na naszą tęsknotę. A na koniec zajęć naklejaliśmy naklejkę tęsknoty na naszych specjalnych planszach.
Galeria 🙂
Duma
Zabawą wprowadzającą do zajęć były zagadki zadawane przez Felusia a następnie dumna piosenka Gucia, której Misie nauczyły się śpiewać i pokazywać. Maluszki mogły dowiedzieć się kiedy czujemy dumę biorąc udział w zabawie ruchowej, która polegała na zamianie miejsc tych osób, które potrafią między innymi: malować, układać puzzle, budować z klocków czy bawić się w gotowanie. Dowiedzieliśmy się również w jaki sposób możemy wyrażać dumę poprzez zabawę naśladowczą z Felusiem i Guciem. Kończąc zajęcia misie wykonały pracę plastyczną i dekorowały swój dumny medal, który zakładaliśmy w towarzystwie braw kolegów i koleżanek.
Zdjęcia 🙂
Strach
Podczas tych zajęć do Misiów przyszedł niewyspany Feluś, który powiedział, że trudno było mu zasnąć bo martwił się tym, co ukrywa się w cieniu jego pokoju. Maluszki w zabawie aktywizującej, za pomocą latarek mogły dowiedzieć się co kryje się za „strasznymi kształtami” i odkryły, że w ciemności nie ma się czego bać. Później maluszki wzięły udział w zabawie ruchowej i dowiedziały się kiedy możemy czuć strach i jaka może być nasza reakcja na tą emocję. Na koniec Misie dowiedziały się dlaczego strach jest nam potrzebny.
Zdjęcia 🙂
Spokój
Maluszki na początku tych zajęć wzięły udział w opowieści ruchowej i razem z Felusiem i Guciem udały się na leśny spacer. W kolejnej zabawie Misie wędrowały do czterech stacji i doświadczały różnych technik wyciszających, później opowiadały o tym ,która z zabaw jest dla nich najbardziej relaksująca. Na koniec Maluszki wyciszały się przy zabawie oddechowej, pomagając Guciowi dostać się do końca stołu.
Galeria 🙂
Emocje, które poznajemy razem z naszymi bohaterami w drugim module:
WSTYD
Te zajęcia rozpoczęliśmy od zabawy organizacyjno – porządkowej „Raz i dwa, każdy robi tak, jak ja!”, w której Feluś nie chciał wziąć udziału ponieważ bardzo się wstydził. Następnie z pomocą książki razem z Felusiem i Guciem poznawaliśmy wstyd. Głównym zajęciem była zabawa „ Pomóżmy Felusiowi” , podczas której dopingowaliśmy Felusia do pokonania trasy aby z sukcesem dotarł do mety. Dzieci starały się pomóc Felusiowy i cieszyły się kiedy udało mu się pokonać swój wstyd.
ZAZDROŚĆ
Pierwszą zabawa odbyła się na krzesełkach i nazywała się : Kto , tak jak ja…. Dzieci, które usłyszały zdanie dotyczące ich doświadczeń zamieniały się miejscami z kolegą lub koleżanką. Śpiewając pląs „ Czy ja też tak czuję ?” przedszkolaki dowiedziały się, że poznają dzisiaj emocję jaką jest zazdrość. W zabawie sensorycznej odkryliśmy, że zazdrość można określić następującymi cechami: twarda, szorstka, kłująca i kwaśna. Na końcu zajęć dowiedzieliśmy się co możemy robić kiedy czujemy zazdrość.
RADOŚĆ
Zajęcia rozpoczęliśmy zabawą Hip, hip, hurra! Podczas, której wykonywaliśmy ruchy i wypowiadaliśmy słowa okrzyku. Następnie razem z Felusiem i Guciem wyruszyliśmy w poszukiwanie radości za pomocą karty poszukiwań. Zajęcia zakończyliśmy zabawą badawczą, podczas której za pomocą lusterka szukaliśmy radości ukrytej w naszym ciele.
ZDZIWENIE
Zajęcia te odbyły się razem z Krasnoludkami i rozpoczęły się czarami i magią. Dzieci zamienione w różne zwierzęta i przedmioty, świetnie wczuwały się w swoje role. Następnie wzięliśmy udział w zabawie aktywizującej „O ,rety!” i sprawdzaliśmy, które zaklęcia nie zadziałały. Dzieci wzięły udział w zadziwiających sztuczkach i eksperymentach sprawdzając co dzieje się, jeżeli do wody z pieprzem dodamy kilka kropel płynu mycia naczyń. Zajęcia skończyliśmy bawiąc się w pociąg i odwiedzając stacje pełne zdziwienia.
Emocje, które poznajemy razem z naszymi bohaterami w trzecim module:
NUDA
Zajęcia rozpoczęły się zabawą wprowadzającą pt. „Bez pomysłu” Gucio w końcu wyraził swoje zdanie i powiedział do dzieci, że siedzenie i czekanie bardzo go nudzi, dlatego Feluś zaprosił dzieci do zabawy ruchowej. Misie razem z Panem Miłoszem Felusiem i Guciem wytrwale naśladowały wszystkie ruchy. Wracając do Sali zauważyliśmy zaproszenia, które przygotował dla nas Pani Nuda. Na koniec porozmawialiśmy trochę o tym, kiedy odczuwamy nudę i jak możemy sobie z nią poradzić.
ODWAGA
Zajęcia zaczęliśmy zabawą wprowadzającą „Małe i wielkie kroki” podczas, której dzieci mogły doświadczyć jak lepiej im było się przemieszczać – robiąc wielkie czy małe kroki? Wspólnie ustaliliśmy, że lepiej nam się chodzi, kiedy stawiamy małe kroki chociaż czasami mogą być one niewidzialne. Następnie Misie wzięły udział w zabawie tematycznej „Jestem odważny – próbuję!” i wszystkie spróbowały przejść przez wąski tunel. Na koniec oglądaliśmy różne książki i szukaliśmy odwagi ukrytej w bajkach.
SZCZĘŚCIE
Najpierw wspólnie z Misiami naśladowaliśmy różne ruchy, które możemy wykonywać ze szczęścia. Następnie wzięliśmy udział w zabawie ruchowej: „Kto tak jak ja, jest szczęśliwy gdy…” Na koniec zajęć usiedliśmy przy stoliczkach, żeby wspólnie ułożyć szczęśliwą twarz Felusia.
ZNIECIERPLIWIENIE
Zajęcia zaczęliśmy zabawą organizacyjną „Czekając na swoją kolej” w której dzieci mogły doświadczyć czy czekanie jest łatwe czy trudne. Później pomogliśmy zabawkom rozwiązać ich niecierpliwe kłopoty. Zakończyliśmy zajęcia zapełniając słoik cierpliwości wspólnymi pomysłami na zniecierpliwienie.
